Panie Doktorze!

 Proszę o pomoc. Od 3 lat stosuję żywienie optymalne i czuję się ogólnie dobrze. Mam 73 lata i problem z powracającym nietrzymaniem moczu. Na początku diety ono całkiem ustąpiło, a teraz znowu się pojawia. Jest mniejsze niż kiedyś, ale się nasila. Raczej dietę stosuję prawidłowo, ale może powinnam zmienić proporcję BTW? Może są jakieś szczególne wskazania w mojej przypadłości?

 Janina.

 Szanowna Pani,

nietrzymanie moczu jest dolegliwością typowo kobiecą ze względu na budowę anatomiczną, czyli obecność tylko jednego, stosunkowo słabego, okrężnego mięśnia zamykającego ujście pęcherza. Mężczyźni oprócz zwieracza pęcherza moczowego posiadają dodatkowo mięsień zwierający cewkę moczową i częściej występuje u nich utrudnienie mikcji spowodowane przerostem gruczołu krokowego niż nietrzymanie. Początkowo choroba nie jest bardzo uciążliwa i dotyczy zwykle stanów zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej na przykład w czasie śmiechu czy kichania. Jak każdy mięsień, również zwieracz pęcherza do pracy potrzebuje energii z ATP i przy jego niedoborze znacznie słabnie siła skurczu. Żywienie tradycyjne oparte na węglowodanach wymusza na organizmie czerpanie energii z takich nośników jak NADPH, który nie może być wykorzystany przez włókna aktynowe i miozynowe w komórce mięśniowej, które zachodząc na siebie powodują skrócenie mięśnia. Przy niedoborze ATP mięsień do wykonania skurczu musi być pobudzony przez silniejszy impuls nerwowy. W przypadku zwieracza pęcherza moczowego impulsacja ta jest odruchowa i jeżeli chora kobieta w porę nie pomyśli o konieczności utrzymania moczu, to przy napięciu tłoczni brzusznej dochodzi do kropelkowego oddawania moczu. W początkowym okresie, gdy dolegliwości są mierne, możliwe jest wzmocnienie skurczu wolą. Po pewnym czasie dochodzi do rozciągnięcia mięśnia przez mocz gromadzący się w pęcherzu i zwieracz powiększa swój obwód. Na tym etapie choroby nawet silny skurcz nie powoduje całkowitego zatrzymania moczu, ponieważ jest on zbyt długi. W takiej sytuacji nawet silna koncentracja nie zapobiegnie ulewaniu. Pojawia się wtedy konieczność natychmiastowego wypróżnienia z chwilą przepełnienia pęcherza. Stopniowo również rozciągnięciu ulegają włókna mięśniowe i dochodzi do zwiotczenia zwieracza. Kiedy włókna miozynowe i aktynowe tracą ze sobą kontakt zniesiona zostaje funkcja skurczu mięśnia i kontrola neuronalna.